Ποιοί είμαστε
Η ιστορία μας αρχίζει το φθινόπωρο του 2005…
Όταν η λατρεμένη μαμά Λουκία άρχισε να έχει κάποιες ενοχλήσεις στα χείλη. Σκάσιμο, πόνος, τσούξιμο. Με τους έντονους ρυθμούς της καθημερινότητας μας δεν δώσαμε σημασία.
Κακώς όμως, γιατί η κατάσταση τα Χριστούγεννα του ίδιου έτους, άρχισε να χειροτερέυει με αποτέλεσμα να επισκεφτούμε αρκετούς γιατρούς οι οποιοι όλοι κατέληγαν στην εξής διάγνωση. Χειλήτιδα..απλή μόλυνση δηλαδή..
Ελα όμως που παρόλες τις προσπάθειές τους, τα φάρμακα, τις θεραπείες η κατάσταση γίνοταν όλο καί πιό επώδυνη. Όταν μια γιατρός με μεγάλη εμπειρία είδε την κατάσταση μας θορυβήθηκε ιδιαίτερα και μας ζήτησε να το ψάξουμε λίγο παραπάνω.. Εμάς άρχισε να φεύγει η γή κάτω από τα πόδια μας φοβούμενοι Καρκίνο…
Έπρεπε να βρεθεί ο εξαίρετος Καθηγητής Στοματολογίας Γεώργιος Λάσκαρης να μας πεί τον Μάιο του 2006 όταν φτάσαμε σχεδόν σε κατάσταση υστερίας στο ιατρείο του οτι πρόκειται για ένα αυτοάνοσο νόσημα. Την Πέμφιγα…
Αυτοάνοσο νόσημα?
Το νόσημα στο οποίο για άγνωστους μέχρι σήμερα λόγους ο οργανισμός αποφασίζει και αυτοκαταστρέφεται. Υγιη κύτταρα πολεμούν το ένα το άλλο. Από κει ξεκινούν μια σειρά ασθενειών ανάλογα την ευαισθήσια του καθενός.
Εμείς κάναμε την θεραπεία μας, πήραμε την κορτιζόνη μας παχύναμε και τελικά τα καταφέραμε. Ξέρουμε βέβαια οτι θα την έχουμε παντα μαζί μας (την Πέμφιγα) αλλά προτιμήσαμε να την κάνουμε φίλη μας παρά εχθρό μας.
Το θέμα έμεινε πίσω,ξεχάστηκε, η ζωή προχώρησε αλλά φαίνεται πως για κάποιον λόγο έπρεπε να βρεθώ ξανά αντιμέτωπη με τα αυτοάνοσα νοσήματα οταν κάποιος φίλος – αδερφός για μένα θα έλεγα- μου εμπιστέυτηκε ότι διαγνώστηκε με σκλήρυνση κατα πλάκας.. και εκεί μαθαίνοντας και άλλες ιστορίες απο φίλους πραγματικά θύμωσα. Γιατί αυτές οι ασθένειες χτυπούν κυρίως νεόυς ανθρώπους στην πιο παραγωγική τους ηλικία.
Ετσι είμαστε εδώ σήμερα στην δημιουργία της Αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας για την καταπολέμηση των αυτοάνοσων νοσημάτων αλλά και την ενημέρωση του κόσμου πάνω σ αυτά.
Ο φίλος μου έκανε μήνες να βρεί απο τι πάσχει, όπως κι εμείς, και το αντιμετωπίζει, γιατί είναι μαχητής.
Θεωρώ όμως οτι όλοι πρέπει να συνεισφέρουμε, ώστε να υπάρχει σωστή ενημέρωση για αυτές τις ασθένειες, πού έχουν κοινή ριζα και είναι η τρίτη αιτία θανάτου παγκοσμίως (μετά τις Καρδιοπάθειες και τον Καρκίνο).
Ονομάσαμε το σωματείο μας ΜΑΧΗ γιατί αυτό ακριβώς θέλουμε να κάνουμε. Να παλέψουμε ώστε να καταπόλεμησουμε τα αυτοαάνοσα νοσήματα.
Έχουμε την αρωγή εκλεκτών ιατρών και καλλιτεχνών σε Ελλαδα και εξωτερικό καί τούς ευχαριστώ εκ τών προτέρων γι αυτο.
Νιώθω πολύ χαρούμενη και περήφανη γιατί αυτό που ξεκίνησε σαν μια απλή ιδέα στο μυαλό μου έχει βρεί ηδη τεράστια ανταπόκριση πρίν καλα καλά ξεκινήσει η δράση μας.
Όσοι πιστοί προσέλθετε λοιπόν, ασθενείς ή μη, συγγενείς, φίλοι, σύντροφοι και θα τα καταφέρουμε
Γιατί η ζωή είναι Μάχη…
