6942225683

Αρθρογραφία

28 Απρ

Τα 7 αυτοάνοσα νοσήματα που «προτιμούν» τις γυναίκες

Τα αυτοάνοσα νοσήματα εκδηλώνονται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στα υγιή κύτταρα του οργανισμού. Μπορεί να προσβάλλουν οποιονδήποτε, το 80% των πασχόντων όμως είναι γυναίκες. Η αιτία που συμβαίνει αυτό παραμένει αδιευκρίνιστη. Τα τελευταία 50 χρόνια τα κρούσματα έχουν τριπλασιαστεί. Υπάρχουν τουλάχιστον 80 διαφορετικές αυτοάνοσες ασθένειες. Αν και κάθε μία είναι ξεχωριστή, πολλά συμπτώματα είναι κοινά, όπως η κόπωση, οι πονοκέφαλοι και τα δέκατα. Η θεραπεία εξαρτάται από την ασθένεια και στις περισσότερες περιπτώσεις περιλαμβάνει αντιφλεγμονώδη ή ανοσοκατασταλτικά. Άλλες μέθοδοι που ακολουθούνται τα τελευταία χρόνια είναι η αποφυγή τροφών που συμβάλλουν στη δημιουργία φλεγμονής στον οργανισμό, όπως η ζάχαρη και τα κορεσμένα λιπαρά, η μείωση του στρες και η θεραπεία του εντέρου, καθώς με αυτό το όργανο πιστεύεται ότι σχετίζεται κατά 80% το ανοσοποιητικό. Δείτε ποια είναι τα 7 πιο κοινά αυτοάνοσα νοσήματα: Ρευματοειδής αρθρίτιδα Σχεδόν 4% των γυναικών θα αναπτύξουν ρευματοειδή αρθρίτιδα (RA) στη διάρκεια της ζωής τους, όπως έδειξε σχετική μελέτη. Η ασθένεια προκαλεί φλεγμονή στις αρθρώσεις και τα συμπτώματα αναπτύσσονται σε όλο το σώμα και ειδικά τα χέρια, τα δάχτυλα, τους αγκώνες, τα γόνατα και τα ισχία. Η ρευματοειδής αρθρίτιδα διαφέρει από την οστεοαρθρίτιδα, μια εκφυλιστική πάθηση που προκαλεί φθορά στις αρθρώσεις. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν κόπωση, πυρετό, απώλεια βάρους και απώλεια της όρεξης. Οι θεραπείες βασίζονται σε αντιφλεγμονώδη φάρμακα που μειώνουν τη διόγκωση και τον πόνο, ανοσοκατασταλτικά και εργοθεραπεία για τη βελτίωση της κινητικότητας. Είναι σημαντικό επίσης να κάνετε αλλαγές στον τρόπο ζωής που αφορούν την άσκηση και τη διαχείριση του βάρους. Λύκος Οι 9 στους 10 πάσχοντες από Συστηματικό Ερυθηματώδη Λύκο, το αυτοάνοσο που πλήττει τις αρθρώσεις, το δέρμα, τα νεφρά, την καρδιά, τους πνεύμονες, αλλά και πολλά ακόμη σημεία, είναι γυναίκες. Ο λύκος εκδηλώνεται με ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων, τα οποία μπορεί να εμφανιστούν και σε άλλες παθολογικές καταστάσεις. Έτσι, ο γιατρός πρέπει να αποκλείσει αρχικά άλλες παθολογικές καταστάσεις με βάση το ιστορικό, την κλινική εξέταση και τις εξετάσεις αίματος. Κάποια συμπτώματα είναι η υπερβολική κούραση, οι πονοκέφαλοι, η διόγκωση και ο πόνος στις αρθρώσεις, ο πυρετός, το πρήξιμο στα χέρια και τα πόδι, ο πόνος στο στήθος, η τριχόπτωση, το εξάνθημα σε σχήμα πεταλούδας στο πρόσωπο (μύτη και μάγουλα). Η θεραπεία βασίζεται στην λήψη κορτικοστεροειδών και άλλων φαρμάκων που βοηθιούν στη μείωση της φλεγμονής, καταστέλλουν το ανοσοποιητικό και ελαχιστοποιούν τις βλάβες στα διάφορα όργανα. Θυρεοειδίτιδα Hashimoto Εμφανίζεται όταν το ανοσοποιητικό επιτίθεται στο θυρεοειδή αδένα, προκαλώντας ανεπάρκεια των θυρεοειδικών ορμονών (υποθυρεοειδισμός). Μερικοί άνθρωποι έχουν πρησμένο λαιμό (σύμπτωμα γνωστό και ως βρογχοκήλη). Άλλα συμπτώματα είναι η κόπωση, η αύξηση του βάρους, οι ορμονικές ανισορροπίες, πόνος στους μυς και στις αρθρώσεις, κρύα χέρια και πόδια, ξηροδερμία, υπερβολική απώλεια μαλλιών, δυσκοιλιότητα, βραχνάδα. Τα ζητήματα συνήθως υποχωρούν με τη λήψη ορμονών. Ψωρίαση Είναι μια χρόνια πάθηση του δέρματος που προκαλεί ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό δερματικών κυττάρων και η μόνη αυτοάνοση εξίσου συχνή σε άνδρες και γυναίκες. Η συχνότερη μορφή δερματικής ψωρίασης είναι η ψωρίαση κατά πλάκας. Υπολογίζεται πως 8 στους 10 ασθενείς πάσχουν από αυτήν τη μορφή, η οποία χαρακτηρίζεται από τη δημιουργία στο δέρμα κόκκινων πλακών που έχουν σαφή όρια και καλύπτονται από γκρι λέπια. Μπορεί να εμφανισθεί οπουδήποτε στο δέρμα, αλλά οι αγκώνες, [...]

By Αρθρογραφία 0 Comments περισσότερα...
28 Απρ

Είναι τα αυτοάνοσα νοσήματα απόρροια ψυχοσωματικών εκδηλώσεων;

Το ανοσοποιητικό σύστημα είναι ένα πολύπλοκο δίκτυο από κύτταρα και συστατικά κυττάρων (που ονομάζονται μόρια). Ο φυσιολογικός ρόλος του ανοσοποιητικού συστήματος είναι να προστατεύει τον οργανισμό και να αντιμετωπίζει τις λοιμώξεις που προκαλούνται από βακτήρια, ιούς και άλλα μικρόβια που εισβάλλουν στο σώμα. 'Όταν κάποιος πάσχει από ένα αυτοάνοσο νόσημα, το ανοσοποιητικό του σύστημα λανθασμένα επιτίθεται εναντίον του ίδιου του σώματός του, στοχεύοντας τα κύτταρα, τους ιστούς και τα όργανά του. Υπάρχουν πολλά και διαφορετικά αυτοάνοσα νοσήματα, καθένα από τα οποία μπορεί να προσβάλλει τον οργανισμό με διαφορετικούς τρόπους. Για παράδειγμα, η αυτοάνοση αντίδραση στρέφεται εναντίον του εγκεφάλου στη Σκλήρυνση κατά Πλάκας π.χ. εναντίον του εντέρου στη νόσο του Crohn. Σε άλλα αυτοάνοσα νοσήματα, όπως ο Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος, οι ιστοί και τα όργανα που προσβάλλονται μπορεί να διαφέρουν από ασθενή σε ασθενή, όλοι όμως πάσχουν από την ίδια νόσο. Ποίοι προσβάλλονται από τα Αυτοάνοσα Νοσήματα Πολλά από τα αυτοάνοσα νοσήματα είναι σπάνια. Ως ομάδα νοσημάτων όμως, τα αυτοάνοσα νοσήματα προσβάλλουν εκατομμύρια ανθρώπων. Τα πιο πολλά απ' αυτά προσβάλλουν τις γυναίκες πιο συχνά από τους άντρες. Πιο συγκεκριμένα, προσβάλλουν γυναίκες που βρίσκονται σε ηλικία όπου μπορούν να εργαστούν και να κάνουν παιδιά.   Αιτίες Αυτοάνοσων Νοσημάτων. Τα αυτοάνοσα νοσήματα δεν είναι μεταδοτικά. Τα αυτοάνοσα νοσήματα δε μεταδίδονται σε άλλους ανθρώπους όπως οι λοιμώξεις. Δε σχετίζονται με το σύνδρομο επίκτητης Ανοσοανεπάρκειας (AIDS), ούτε αποτελούν κάποια μορφή καρκίνου. Eίναι τα αυτοάνοσα νοσήματα κληρονομικά; Τα γονίδια που κληρονομούν οι άνθρωποι συνεισφέρουν στην προδιάθεση για την εκδήλωση κάποιου αυτοάνοσου νοσήματος. Κάποιες νόσοι, όπως η ψωρίαση, μπορούν να εμφανιστούν σε μέλη της ίδιας οικογένειας. Για να εμφανίσουν όμως δε φτάνουν τα γονίδια, χρειάζεται να δράσουν και άλλοι παράγοντες. Επιπλέον, ορισμένα μέλη μιας οικογένειας μπορεί να κληρονομούν και να έχουν της ίδια ομάδα μη φυσιολογικών γονιδίων και όμως να εμφανίσουν διαφορετικά αυτοάνοσα νοσήματα. Για παράδειγμα, ένας πρώτος ξάδελφος μπορεί να έχει Λύκο, ένας άλλος Δερματομυοσίτιδα και μια από τις μητέρες να έχει Ρευματοειδή αρθρίτιδα. Άλλοι Παράγοντες που Πιθανόν να Επηρεάσουν την Εμφάνιση ενός Αυτοάνοσου Νοσήματος. Είναι γνωστό ότι κάποια αυτοάνοσα νοσήματα πρωτοεμφανίζονται ή επιδεινώνονται από κάποια ερεθίσματα, όπως ιογενείς λοιμώξεις. Το φως του ήλιου όχι μόνο ενεργοποιεί το Λύκο, αλλά μπορεί να επιδεινώσει την πορεία της νόσου. Είναι σημαντικό να γνωρίζει κανείς τους παράγοντες, των οποίων η αποφυγή βοηθά στην πρόληψη ή ελαχιστοποίηση της βλάβης που προκαλεί κάποιο αυτοάνοσο νόσημα.   Συνήθη Αυτοάνοσα Νοσήματα *Ρευματοειδής Αρθρίτιδα Στη Ρευματοειδή αρθρίτιδα, στόχος του ανοσοποιητικού συστήματος είναι ο αρθρικός υμένας (ο υμένας που καλύπτει τις αρθρώσεις). *Σκλήρυνση κατά Πλάκας Η Σκλήρυνση κατά Πλάκας είναι μια νόσος στην οποία το ανοσοποιητικό σύστημα προσβάλλει το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα. Πολύ συχνά, η βλάβη στο ΚΝΣ συμβαίνει κατά περιόδους επιτρέποντας έτσι στον ασθενή να ζήσει μια σχετικά φυσιολογική ζωή. Στο άλλο άκρο, τα συμπτώματα μπορεί να γίνουν συνεχή, με αποτέλεσμα μια προοδευτικά επιδεινούμενη νόσο, με πιθανή τύφλωση, παράλυση και πρόωρο θάνατο.   *Σακχαρώδης Διαβήτης Τύπου Ι Ο Σακχαρώδης Διαβήτης Τύπου Ι αναπτύσσεται λόγω της αυτοάνοσης καταστροφής των κυττάρων του παγκρέατος που παράγουν ινσουλίνη. Η ινσουλίνη είναι απαραίτητη για την διατήρηση του σακχάρου του αίματος (γλυκόζη) σε φυσιολογικά επίπεδα. Τα υψηλά επίπεδα γλυκόζης ευθύνονται για τα συμπτώματα [...]

By Αρθρογραφία 0 Comments περισσότερα...
28 Απρ

Θυρεοειδίτιδα Hashimoto

Η Θυρεοειδίτιδα (Νόσος) Hashimoto (Χασιμότο), ανήκει στις Θυρεοειδοπάθειες (Νοσήματα του Θυρεοειδούς). Εμφανίζεται συνήθως ως Υποθυρεοειδισμός. Η Θυρεοειδίτιδα Hashimoto, ανήκει επιπλέον στα Αυτοάνοσα Νοσήματα, λόγω ανάπτυξης αυτοαντισωμάτων έναντι του Θυρεοειδούς αδένα.   Θυρεοειδίτιδα Hashimoto – Συμπτώματα Το βασικό σύμπτωμα στη Θυρεοειδίτιδα Hashimoto, είναι η διόγκωση του Θυρεοειδούς αδένα. Η βρογχοκήλη αυτή (η διόγκωση), εγκαθίσταται βραδέως. Μπορεί να εμφανιστούν επίσης Όζοι στο θυρεοειδή. Η βρογχοκήλη είναι μέτρια, έχει ανώμαλη επιφάνεια, υβώδη και ημίσκληρη σύσταση. Ο/η ασθενής, μπορεί να μην αντιληφθεί τη βρογχοκήλη, αν αυτή δεν πάρει πολύ μεγάλες διαστάσεις. Το ίδιο συμβαίνει και με τους όζους. Ο αδένας είναι συνήθως ομοιογενώς διογκωμένος, μπορεί όμως, να υπάρχει και ασύμμετρη διόγκωση, με τη μορφή μεγάλου όζου ή ύβου, λόγω υπεροχής των παθολογοανατομικών εξεργασιών, σε μια συγκεκριμένη περιοχή του θυρεοειδούς. Η πάθηση (Θυρεοειδίτιδα Hashimoto), εμφανίζει και συμπτώματα που παρουσιάζονται σε Υποθυρεοειδισμό, όπως κόπωση, υπνηλία, ελάττωση της μνήμης, ξηροδερμία, αύξηση βάρους κ.τ.λ. Η παθολογία της Θυρεοειδίτιδας Hashimoto (Χασιμότο), περιλαμβάνει την έντονη διήθηση από λεμφοκύτταρα, η οποία καταστρέφει ολοκληρωτικά τη φυσιολογική αρχιτεκτονική του Θυρεοειδούς. Μπορεί να σχηματιστούν λεμφοειδή θυλάκια και βλαστικά κέντρα. Τα θυλακιώδη επιθηλιακά κύτταρα, είναι συχνά διογκωμένα και περιέχουν βασεόφιλο κυτταρόπλασμα. Η καταστροφή του αδένα, προκαλεί την πτώση των Τ3 και Τ4  θυρεοειδικών ορμονών, στον ορό (αίμα) των ασθενών και την άνοδο της TSH. Αρχικά συνήθως, η TSH μπορεί να συντηρεί μια ικανοποιητική ορμονική σύνθεση, μέσω της ανάπτυξης θυρεοειδικής διόγκωσης ή βρογχοκήλης που προκαλεί στον Θυρεοειδή, ωθώντας τον να παράγει θυρεοειδικές ορμόνες . Συχνά ωστόσο, ο αδένας υπολειτουργεί και τελικά ακολουθεί ο Υποθυρεοειδισμός, με ή χωρίς βρογχοκήλη.   Θυρεοειδίτιδα Hashimoto – Θεραπεία Η γενικευμένη άποψη ότι δεν υπάρχει οριστική θεραπεία για τις παθήσεις του Θυρεοειδούς αδένα, όπως και για τη Θυρεοειδίτιδα (Νόσο) Hashimoto, είναι λάθος. Η συνήθης χορήγηση φαρμακευτικών σκευασμάτων, έχει σαν κύριο σκοπό, να παρέχει στον οργανισμό τις ορμόνες που του λείπουν. Που αυτός δεν μπορεί πλέον να παράγει. Αυτό γίνεται με τη χορήγηση συνθετικών θυρεοειδικών ορμονών, επί δεκαετίες τώρα. Στην κλινική πράξη ωστόσο, ο ασθενής απορρυθμίζεται συνεχώς. Η αλλαγή στη δοσολογία των ορμονών του, επιβάλλεται συνεχώς για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων του. Επιπλέον, αυτός ο κύκλος είναι αέναος, με αποτελέσματα δυσμενή, τόσο στην καθημερινότητα, όσο και στην επιβάρυνση της υγείας και ψυχολογίας των ασθενών, που δεν βλέπουν τα επίπεδα υγείας τους να αποκαθίστανται ξανά.   Το κλειδί για μία επιτυχημένη θεραπευτική προσέγγιση, είναι η εύρεση των αιτίων. Οι ασθενείς δεν αλλάζουν την καθημερινότητα τους. Αντίθετα, σταδιακά τη βλέπουν να βελτιώνεται, παράλληλα και με τη συνολική φυσική κατάσταση της υγείας τους.    – Χωρίς «ειδικές δίαιτες» και στερήσεις    –  Χωρίς λήψη χημικών και φαρμακευτικών ουσιών    – Θεραπείες που δρουν μεμονωμένα ή σε συνδυασμό, χωρίς παρενέργειες Με λήψη αίματος, διενεργούνται εξετάσεις που αποστέλλονται σε εξειδικευμένα  Μοριακά Βιοπαθολογικά εργαστήρια. Έτσι μπορούμε να γνωρίζουμε τους παράγοντες και τις αιτίες που προκάλεσαν τη Νόσο (Θυρεοειδίτιδα Hashimoto), σε κυτταρικό επίπεδο. Η συνολική διάρκεια της πρώτης επίσκεψης, είναι περίπου μιάμισης ώρας και περιλαμβάνει ένα εξειδικευμένο πολυσέλιδο Ατομικό Ιατρικό Ιστορικό, όλων των συστημάτων του οργανισμού (Head to Toe), καθώς και τις διατροφικές σας συνήθειες και προτιμήσεις. Μετά από τις βιοχημικές , ορμονικές ή εξειδικευμένες μεταβολικές εξετάσεις, ανιχνεύονται οι όποιες δυσλειτουργίες και εντοπίζονται οι ελλείψεις που υπάρχουν. Ο συνδυασμός θεραπευτικών σχημάτων για να ρυθμιστεί ο [...]

By Αρθρογραφία 0 Comments περισσότερα...
26 Μαρ

Αγόρι μισούσε τη δερματική του ασθένεια μέχρι που συνάντησε αυτόν τον σκύλο με την ίδια πάθηση Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.tilestwra.com/agori-misouse-tin-dermatiki-tou-asthenia-mechri-pou-sinantise-afton-ton-skilo-tin-idia-pathisi/

Ο Κάρτερ Μπλαντσάρντ, είναι ένα 8χρονο αγόρι με μια δερματική πάθηση γνωστή και ως λεύκη. Δεν του άρεσε η εμφάνισή του μέχρι που γνώρισε έναν ιδιαίτερο φίλο με την ίδια ασθένεια. «Το πρόσωπό του άλλαξε πολύ γρήγορα. Το πρώτο πράγμα που μου είπε όταν μπήκε στο αυτοκίνητο, ήταν πως μισούσε το πρόσωπό του και τον τρόπο που έμοιαζε», αναφέρει η μητέρα του αγοριού, Στέφανι Άντκοκ από το Αρκάνσας. Φαινόταν σαν να χρειαζόταν ένα θαύμα για να μάθει το παιδί πώς να εκτιμήσει την μοναδική του εμφάνιση. Οι προσευχές τους εισακούστηκαν και μπήκε στη ζωή τους ο Ράουντι, ένα καθαρόαιμο μαύρο λαμπραντόρ. Ο σκύλος είχε διαγνωστεί με λεύκη, τον ίδιο χρόνο με τον Κάρτερ. Τα άσπρα σημάδια του, τον έκαναν ιδιαίτερα διάσημο στο διαδίκτυο και έτσι τον ανακάλυψε η μητέρα του αγοριού. «Διάβασα πως ο Ράουντι είχε λεύκη και έμεινα έκπληκτη. Όταν τον έδειξα στον Κάρτερ, ενθουσιάστηκε πολύ με τον σκύλο που έγινε διάσημος για την λεύκη του», αναφέρει η μητέρα του. Ο Κάρτερ και ο σκύλος του, συναντήθηκαν νωρίτερα αυτό τον μήνα: «Όταν μπήκαμε μέσα, δεν αισθάνθηκα σαν να ήταν η πρώτη μας φορά. Ήταν ήδη οικογένεια», συμπληρώνει η Στέφανι. Από τη στιγμή της συνάντησής τους, ο Κάρτερ ανέπτυξε μια απροσδόκητη φιλία με το τετράποδο και νιώθει περισσότερη αυτοπεποίθηση, αγκαλιάζοντας τη μοναδικότητά του. Αυτός είναι ο Κάρτερ Μπλαντσάρντ, ένα αγόρι που εμφάνισε την δερματική πάθηση λεύκη και ένιωθε ντροπή για την εμφάνισή του. Μέχρι που γνώρισε έναν ιδιαίτερο φίλο με την ίδια ασθένεια, ένα Λαμπραντόρ με το όνομα Ράουντι. Facebook «Το πρώτο πράγμα που μου είπε όταν μπήκε στο αυτοκίνητο, ήταν πως μισούσε το πρόσωπό του και τον τρόπο που έμοιαζε.» Facebook Όμως όλα άλλαξαν όταν το αγόρι συνάντησε τον σκύλο. Έμαθε πως το να είσαι μοναδικός, είναι όμορφο. Facebook «Όταν μπήκαμε μέσα, δεν αισθάνθηκα σαν να ήταν η πρώτη μας φορά. Ήταν ήδη οικογένεια.» Facebook Η μητέρα αναφέρει πως από τη στιγμή της συνάντησής τους, ο Κάρτερ ανέπτυξε μια απροσδόκητη φιλία με το τετράποδο και νιώθει περισσότερη αυτοπεποίθηση. Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.tilestwra.com/agori-misouse-tin-dermatiki-tou-asthenia-mechri-pou-sinantise-afton-ton-skilo-tin-idia-pathisi/

By Αρθρογραφία 0 Comments περισσότερα...
26 Μαρ

Αυτοάνοσα Νοσήματα

Τα νοσήματα αυτά αναφέρονται και ως Νόσοι του Συνδετικού Ιστού Νευρικό Σύστημα Σκλήρυνση κατά Πλάκας Βαριά Μυασθένεια Αυτοάνοσες Νευροπάθειες Σύνδρομό Guillain-Barré Αιμα Αυτοάνοση Αιμολυτική Αναιμία Κακοήθης Αναιμία Αυτοάνοση Θρομβοκυτταροπενία Αιμοφόρα Αγγεία Κροταφική Αρτηρίτιδα Αντιφωσφολιπιδικό Σύνδρομο Αγγειίτιδες όπως η Κοκκιωμάτωση Wegener Νόσος του Αδαμαντιάδη Behçet. Ενδοκρινείς Αδένες Σακχαρώδης Διαβήτης Τύπου Ι Θυρεοειδίτιδα του Hashimoto Αυτοάνοση ωοθηκίτιδα και ορχίτιδα Αυτοάνοση νόσος των επινεφριδίων αδένων. Γαστρεντερικό Σύστημα Νόσος του Crohn Ελκώδης Κολίτιδα Πρωτοπαθής Χολική Κίρρωση Αυτοάνοση Ηπατίτιδα. Δέρμα Λεύκη Ψωρίαση Ερπητοειδής Δερματίτιδα Πέμφιγα + πεμφιγοειδές Πολλών Οργάνων (περιλαμβανομένου και του μυοσκελετικού συστήματος, δηλαδή μύες, αρθρώσεις, τένοντες κ.α.) Αγκυλοποιητική Σπονδυλίτιδα Ρευματοειδής αρθρίτιδα Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος Σκληρόδερμα Πολυμυοσίτιδα Δερματομυοσίτιδα Σύνδρομο Sjogren. Ρευματοειδής Αρθρίτιδα Στη Ρευματοειδή αρθρίτιδα, στόχος του ανοσοποιητικού συστήματος είναι ο αρθρικός υμένας (ο υμένας που καλύπτει τις αρθρώσεις). Η φλεγμονή του αρθρικού υμένα είναι συνήθως συμμετρική (συμβαίνει και στις δύο πλευρές του σώματος) και προκαλεί πόνο, πρήξιμο και δυσκαμψία των αρθρώσεων Αυτά τα χαρακτηριστικά ξεχωρίζουν τη Ρευματοειδή αρθρίτιδα από την Οστεοαρθρίτιδα, που είναι μια πιο κοινή εκφυλιστική αρθρίτιδα. Οι διαθέσιμες σήμερα θεραπευτικές αγωγές, εστιάζονται στη μείωση της φλεγμονής των αρθρώσεων με αντιφλεγμονώδη και ανοσοκατασταλτικά φάρμακα. Μερικές φορές, το ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί επίσης να προσβάλλει τους πνεύμονες, τα αγγεία ή τα μάτια. Συχνά, οι ασθενείς μπορεί να αναπτύσσουν συμπτώματα άλλων αυτοάνοσων νοσημάτων, όπως του συνδρόμου Sjogren. Η Ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μία από τις πιο συχνές αυτοάνοσες νόσους, προσβάλλοντας 1 στους 100 ανθρώπους στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μέχρι σήμερα, δεν φαίνεται οι λοιμογόνοι παράγοντες να αποτελούν αιτία της νόσου. Σκλήρυνση κατά Πλάκας Η Σκλήρυνση κατά Πλάκας είναι μια νόσος στην οποία το ανοσοποιητικό σύστημα προσβάλλει το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα. Πολύ συχνά, η βλάβη στο ΚΝΣ συμβαίνει κατά περιόδους επιτρέποντας έτσι στον ασθενή να ζήσει μια σχετικά φυσιολογική ζωή. Στο άλλο άκρο, τα συμπτώματα μπορεί να γίνουν συνεχή, με αποτέλεσμα μια προοδευτικά επιδεινούμενη νόσο, με πιθανή τύφλωση, παράλυση και πρόωρο θάνατο. Κάποια φάρμακα, όπως η ιντερφερόνη βήτα, είναι χρήσιμα σε ασθενείς με την υποτροπιάζουσα μορφή της Σκλήρυνσης κατά Πλάκας. Στα νεαρά άτομα, η Σκλήρυνση κατά Πλάκας, είναι η πιο συχνή νόσος του νευρικού συστήματος που προκαλεί αναπηρία. Η Σκλήρυνση κατά Πλάκας, προσβάλλει 1 στους 700 ανθρώπους στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι ερευνητές συνεχίζουν την προσπάθεια ανακάλυψης των αιτιών της νόσου. Σακχαρώδης Διαβήτης Τύπου Ι Ο Σακχαρώδης Διαβήτης Τύπου Ι αναπτύσσεται λόγω της αυτοάνοσης καταστροφής των κυττάρων του παγκρέατος που παράγουν ινσουλίνη. Η ινσουλίνη είναι απαραίτητη για την διατήρηση του σακχάρου του αίματος (γλυκόζη) σε φυσιολογικά επίπεδα. Τα υψηλά επίπεδα γλυκόζης ευθύνονται για τα συμπτώματα και τις επιπλοκές της νόσου. Ωστόσο, τα περισσότερα κύτταρα που παράγουν ινσουλίνη καταστρέφονται πριν ο ασθενής αναπτύξει τα συμπτώματα του διαβήτη. Στα συμπτώματα αυτά περιλαμβάνονται η κόπωση, η συχνοουρία, η πολυδιψία και πιθανώς η αιφνίδια σύγχυση. Ο Διαβήτης τύπου Ι συνήθως διαγιγνώσκετε πριν την ηλικία των 30 ετών και μπορεί να διαγνωστεί ακόμη και τον πρώτο μήνα της ζωής. Μαζί με τον Διαβήτη τύπου ΙΙ, (που δεν θεωρείται αυτοάνοσο νόσημα), ο σακχαρώδης διαβήτης είναι η κύρια αιτία νεφρικής ανεπάρκειας, απώλειας της όρασης και ακρωτηριασμού των ποδιών. Η στενή παρακολούθηση των επιπέδων του σακχάρου μειώνει την συχνότητα με την οποία συμβαίνουν οι παραπάνω επιπλοκές. Υπάρχει γενετική προδιάθεση για το Διαβήτη τύπου Ι, που εμφανίζεται σε 1 στους 800 ανθρώπους στις Ηνωμένες Πολιτείες. Από τα άτομα που έχουν κάποιο στενό συγγενή με Διαβήτη τύπου Ι, μπορούν να αναγνωριστούν αυτοί [...]

By Αρθρογραφία 0 Comments περισσότερα...
26 Μαρ

Διάσημα πρόσωπα με ΑΥΤΟΑΝΟΣΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ

Είναι διάσημοι, πετυχημένοι και ο κόσμος νομίζει για εκείνους ότι είναι ξέγνοιαστοι κι έχουν τα πάντα. Ωστόσο, σε πολλές περιπτώσεις διάσημων προσώπων, πίσω από τα λαμπερά φώτα της δημοσιότητας κρύβεται η δική τους δύσκολη ανθρώπινη ιστορία. Ιδού οι διάσημοι (όπως διαβάσαμε σε δημοσίευμα του Womenonly.gr και αναδημοσιεύμε) που πάσχουν από κάποιο αυτοάνοσο νόσημα, αλλά οι ίδιοι δεν το βάζουν κάτω, συνεχίζουν κανονικά τη ζωή τους και στέλνουν το δικό τους μήνυμα αισιοδοξίας σε όσους βρίσκονται στην ίδια θέση. Διάσημα πρόσωπα με ΑΥΤΟΑΝΟΣΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ Η Έλλη Κοκκίνου πριν λίγα χρόνια, η Έλλη Κοκκίνου ανακάλυψε πως πάσχει από κοιλιοκάκη, μια ασθένεια αρκετά σπάνια, αφού βάσει ερευνών, την έχουν περίπου ένας στους 3.000 – 4.000 ανθρώπους. Πρόκειται για μια ασθένεια που έχει σχέση με το στομάχι και τη διατροφή. Η τραγουδίστρια δε μπορεί να φάει οποιοδήποτε φαγητό περιέχει γλουτένη. . Ο Νίνο εδώ και χρόνια πάσχει από μία σπάνια ασθένεια, την «αθροιστική κεφαλαλγία». Η συγκεκριμένη ασθένεια προσβάλει έναν στους 10.000 ανθρώπους. Όπως έχει αποκαλύψει ο ίδιος, πρόκειται για μία βασανιστική ασθένεια και μερικές φορές χάνεται μέσα στον πόνο του . Η Χάλι Μπέρι έχει Διαβήτη Τύπου 1, από τα 22 της χρόνια. Ωστόσο, δεν επέτρεψε η ασθένεια να σταθεί εμπόδιο τόσο στην καριέρα της, όσο και στο να γίνει μητέρα μετά τα 40. . Η Ορθούλα Παπαδάκου τα τελευταία χρόνια δίνει τη δική της μάχη με τη σκλήρυνση κατά πλάκας. Μάλιστα, πριν δύο χρόνια η όμορφη τηλεπερσόνα είχε μιλήσει σε τηλεοπτική εκπομπή ανοιχτά για το πρόβλημα υγείας της, θέλοντας να βοηθήσει όσους ανθρώπους πάσχουν από το ίδιο αυτοάνοσο και φοβούνται να μιλήσουν. . Και, όμως, η Κιμ Καρντάσιαν υποφέρει από ψωρίαση και το έμαθε στον αέρα του ριάλιτι! Με τη συνοδεία των καμερών επισκέφθηκε το δερματολόγο για τα κόκκινα σημάδια στο δέρμα της και η διάγνωση την σόκαρε! . Πριν λίγο καιρό η Σελένα Γκόμεζ αποκάλυψε στο περιοδικό Billboard ότι διαγνώστηκε με λύκο και χρειάστηκε να κάνει χημειοθεραπείες. «Διαγνώστηκα με λύκο και χρειάστηκε να κάνω χημειοθεραπείες. Γι’ αυτό το λόγο τα σταμάτησα όλα, θα μπορούσα να είχα πάθει εγκεφαλικό» αποκάλυψε, σοκάροντας τους θαυμαστές της. Πάντως, η νεαρή ποπ σταρ δεν το βάζει κάτω και σχεδιάζει τα επόμενα επαγγελματικά της βήματα . Ο Γιώργος Χρανιώτης τα τελευταία 10 χρόνια περίπου ταλαιπωρείται από ψωρίαση. Μάλιστα, ο ηθοποιός όχι μόνο έχει μιλήσει ανοιχτά για το πρόβλημα του, αλλά έχει λάβει μέρος και σε εκστρατεία ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης του κοινού, για σοβαρές παθήσεις του δέρματος . Ο Τομ Χανκς από τα 36 του χρόνια δίνει τη δική του μάχη με τον Διαβήτη Τύπου 1. . Η Σοφία Μανωλάκου, η όμορφη συνεργάτιδα της Ντορέττας Παπαδημητρίου, αποκάλυψε πρόσφατα ότι πάσχει από ένα αυτοάνοσο νόσημα, τη νόσο του Crohn. «Είναι μια ασθένεια που εξηγεί πολλά πράγματα για τα κιλά μου. Είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα του εντέρου, το οποίο υπερλειτουργεί και, αναγκαστικά, χάνω κιλά», είπε χαρακτηριστικά στην εκπομπή Καλημερούδια . Για περισσότερα από 20 χρόνια, η Νατάσσα Ράγιου ταλαιπωρείται από ψωρίαση. Μάλιστα, πρόσφατα η παρουσιάστρια μίλησε σε τηλεοπτική εκπομπή για το πρόβλημα υγείας της, θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να στηρίξει όσους ανθρώπους βρίσκονται στην ίδια θέση, αλλά ντρέπονται να μιλήσουν ή δεν αισθάνονται καλά . Η Τζούλι Μασίνο είναι η πρέσβειρα καλής θελήσεως για [...]

By Αρθρογραφία 0 Comments περισσότερα...
26 Μαρ

Αυτοάνοσα Νοσήματα: Ο Παραλογισμός του Ανοσοποιητικού συστήματος

Tί είναι τα Αυτοάνοσα Νοσήματα Το ανοσοποιητικό σύστημα είναι ένα πολύπλοκο δίκτυο από κύτταρα και συστατικά κυττάρων (που ονομάζονται μόρια). Ο φυσιολογικός ρόλος του ανοσοποιητικού συστήματος είναι να προστατεύει τον οργανισμό και να αντιμετωπίζει τις λοιμώξεις που προκαλούνται από βακτήρια, ιούς και άλλα μικρόβια που εισβάλλουν στο σώμα. ‘Όταν κάποιος πάσχει από ένα αυτοάνοσο νόσημα, το ανοσοποιητικό του σύστημα λανθασμένα επιτίθεται εναντίον του ίδιου του σώματός του, στοχεύοντας τα κύτταρα, τους ιστούς και τα όργανά του. Δείτε και Πρόβλημα με το ανοσοποιητικό; Σημάδια που πρέπει να σας ανησυχήσουν Υπάρχουν πολλά και διαφορετικά αυτοάνοσα νοσήματα, καθένα από τα οποία μπορεί να προσβάλλει τον οργανισμό με διαφορετικούς τρόπους. Για παράδειγμα, η αυτοάνοση αντίδραση στρέφεται εναντίον του εγκεφάλου στη Σκλήρυνση κατά Πλάκας π.χ. εναντίον του εντέρου στη νόσο του Crohn. Σε άλλα αυτοάνοσα νοσήματα, όπως ο Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος, οι ιστοί και τα όργανα που προσβάλλονται μπορεί να διαφέρουν από ασθενή σε ασθενή, όλοι όμως πάσχουν από την ίδια νόσο. Ποίοι προσβάλλονται από τα Αυτοάνοσα Νοσήματα Πολλά από τα αυτοάνοσα νοσήματα είναι σπάνια. Ως ομάδα νοσημάτων όμως, τα αυτοάνοσα νοσήματα προσβάλλουν εκατομμύρια ανθρώπων. Τα πιο πολλά απ’ αυτά προσβάλλουν τις γυναίκες πιο συχνά από τους άντρες. Πιο συγκεκριμένα, προσβάλλουν γυναίκες που βρίσκονται σε ηλικία όπου μπορούν να εργαστούν και να κάνουν παιδιά. Αιτίες Αυτοάνοσων Νοσημάτων. Τα αυτοάνοσα νοσήματα δεν είναι μεταδοτικά. Τα αυτοάνοσα νοσήματα δε μεταδίδονται σε άλλους ανθρώπους όπως οι λοιμώξεις. Δε σχετίζονται με το σύνδρομο επίκτητης Ανοσοανεπάρκειας (AIDS), ούτε αποτελούν κάποια μορφή καρκίνου. «Τροφή»: Βάση, όμως της παραπάνω αιτιολογίας, του τι είναι αυτοάνοσα, τότε όλοι οι καρκίνοι ΕΙΝΑΙ αυτοάνοσες ασθένειες, δεν νομίζετε; Eίναι τα αυτοάνοσα νοσήματα κληρονομικά; Τα γονίδια που κληρονομούν οι άνθρωποι συνεισφέρουν στην προδιάθεση για την εκδήλωση κάποιου αυτοάνοσου νοσήματος. Κάποιες νόσοι, όπως η ψωρίαση, μπορούν να εμφανιστούν σε μέλη της ίδιας οικογένειας. Για να εμφανίσουν όμως δε φτάνουν τα γονίδια, χρειάζεται να δράσουν και άλλοι παράγοντες. Επιπλέον, ορισμένα μέλη μιας οικογένειας μπορεί να κληρονομούν και να έχουν της ίδια ομάδα μη φυσιολογικών γονιδίων και όμως να εμφανίσουν διαφορετικά αυτοάνοσα νοσήματα. Για παράδειγμα, ένας πρώτος ξάδελφος μπορεί να έχει Λύκο, ένας άλλος Δερματομυοσίτιδα και μια από τις μητέρες να έχει Ρευματοειδή αρθρίτιδα. «Τροφή»: Εδώ θα σταθώ στην πρόταση -Για να εμφανίσουν όμως δε φτάνουν τα γονίδια, χρειάζεται να δράσουν και άλλοι παράγοντες- και εξηγώ.. Ας υποθέσουμε ότι οι κληρονομικές ασθένειες είναι κάτι σαν «σπόροι» που περνάνε από γενιά σε γενιά. Τι γίνεται λοιπόν; Εάν φυτέψουμε τους σπόρους σε άγονο έδαφος, όπως είναι φυσικό ΔΕΝ θα φυτρώσουν, ενώ εάν τους βάλουμε σε γόνιμο έδαφος, θα φυτρώσουν γρήγορα-γρήγορα.. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τις εν λόγω ασθένειες, εάν το έδαφος (εμείς) είναι γόνιμο τότε θα νοσήσουμε. Χωρίς βέβαια να παραλείπουμε και τους εξωγενείς παράγοντες, όπως για παράδειγμα η κακή διατροφή: Αυτοάνοσες ασθένειες και επεξεργασμένα τρόφιμα. και η καθιστική ζωή: Καθιστική ζωή και επιπτώσεις στα ζωτικά μας όργανα Άλλοι Παράγοντες που Πιθανόν να Επηρεάσουν την Εμφάνιση ενός Αυτοάνοσου Νοσήματος. Είναι γνωστό ότι κάποια αυτοάνοσα νοσήματα πρωτοεμφανίζονται ή επιδεινώνονται από κάποια ερεθίσματα, όπως ιογενείς λοιμώξεις. Το φως του ήλιου όχι μόνο ενεργοποιεί το Λύκο, αλλά μπορεί να επιδεινώσει την πορεία της νόσου. Είναι σημαντικό να γνωρίζει κανείς τους παράγοντες, των οποίων η αποφυγή βοηθά στην [...]

By Αρθρογραφία 0 Comments περισσότερα...
22 Μαρ

Τι κρύβεται πίσω από τα αυτοάνοσα νοσήματα

Ένας στους δέκα Έλληνες πάσχει από κάποιο νόσημα γνωστό και ως αυτοάνοσο, λ.χ. διαβήτη, ρευματοειδή αρθρίτιδα, ψωρίαση και όχι μόνο. Πρόκειται για…αυτοκαταστροφικά νοσήματα, καθώς το σώμα μας επιτίθεται και καταστρέφει τα δικά του κύτταρα και όργανα χωρίς προφανή αιτία. Είναι, μάλιστα, τέτοια η έξαρση των αυτοάνοσων νοσημάτων που προ πολλού έχουν ξεπεράσει αριθμητικά τα περιστατικά καρδιακών νοσημάτων και καρκίνου. Ποια είναι τα κύρια αυτοάνοσα νοσήματα Ασθένειες όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας, ο διαβήτης, η ρευματοειδής αρθρίτιδα,η θυρεοειδίτιδα Hashimoto, η ψωρίαση, η ελκώδης κολίτιδα, η νόσος του Crohn, ο ευθυματώδης λύκος, οι δερματίτιδες, η μυασθένεια και η νόσος Αλτσχάιμερ είναι τα κύρια αυτοάνοσα νοσήματα και αυξάνονται δραματικά τα τελευταία 15 χρόνια. Καθώς μάλιστα είναι χρόνια νοσήματα, το άτομο που πάσχει πρέπει να λαμβάνει πολύπλοκα φαρμακευτικά σχήματα για την υπόλοιπη ζωή του. Τι πυροδοτεί τα αυτοάνοσα νοσήματα Όπως παρατηρεί ο Dr. Δημήτρης Τσουκαλάς, ειδικός στα Χρόνια Νοσήματα και στις Μεταβολικές Διαταραχές, «σύμφωνα με νέες μελέτες, όσο υψηλότερο είναι το βιωτικό επίπεδο τόσο μεγαλύτερη είναι η επίπτωση των αυτοάνοσων νοσημάτων. Αυτό είναι το τίμημα που πληρώνουμε για έναν τρόπο ζωής που συνεχώς απομακρύνεται από το φυσιολογικό. Για να κατανοήσουμε, όμως, τον μηχανισμό «γέννησης» ενός αυτοάνοσου νοσήματος, πρέπει να εξετάσουμε το θέμα εκεί που προκύπτει: σε επίπεδο κυττάρων». Το σώμα μας επιτίθεται στα νέα... μεταλλαγμένα μας κύτταρα Πρόσφατες έρευνες αναδεικνύουν ότι η αλλαγή της βιοχημικής σύστασης του εσωτερικού των κυττάρων συνοδεύεται με αλλαγή της μεμβράνης και της εξωτερικής εικόνας του κυττάρου. Ως αποτέλεσμα των παραπάνω, το σώμα δεν αναγνωρίζει πλέον αυτά τα κύτταρα ως δικά του και τους επιτίθεται! Σε πολλές περιπτώσεις, μάλιστα, το σώμα επιτίθεται σε πάνω από ένα όργανα ή συστήματα( συνύπαρξη πολλαπλών αυτοάνοσων νοσημάτων). Γιατί, όμως, άλλαξε η δομή των κυττάρων μας Η λειτουργία των κυττάρων σχετίζεται, κατ΄ αρχήν, με τη διατροφή μας. Με δεδομένες τις αλλαγές των διατροφικών μοντέλων τα τελευταία 50 χρόνια, τα κύτταρά μας δεν προσλαμβάνουν τα απαραίτητα μεταλλικά στοιχεία, αμινοξέα, πρωτεΐνες, βιταμίνες, ένζυμα, λίπη και υδατάνθρακες. Τα κύτταρα μας λοιπόν, δεν προσλαμβάνουν από τα σύγχρονα διατροφικά προϊόντα τα στοιχεία που χρειάζονται για να λειτουργήσουν. Σιγά-σιγά δημιουργούνται ελλείψεις σε κυτταρικό και μοριακό επίπεδο. «Το πρόβλημα όμως δεν σταματάει εδώ. Πέρα από τις ελλείψεις που παρουσιάζουν τα κύτταρα μας, επιβαρύνονται και με τοξικές ουσίες, παρατηρεί ο κ. Τσουκαλάς. Βαρέα μέταλλα, βιομηχανικά χημικά, φάρμακα και άλλες ενώσεις ξένες προς τη ζωή εισέρχονται σε κάθε κύτταρο μας. Το στρες «φουντώνει» τα αυτοάνοσα νοσήματα Πίσω από κάθε αυτοάνοσο νόσημα κρύβεια και κάποιος στρεσογόνος παράγοντας. Σχεδόν πάντοτε, τα αυτοάνοσα νοσήματα συνοδεύονται από έντονες αλλαγές στη διάθεση που ανατροφοδοτούν τη νόσο και επιδεινώνουν την εικόνα της. Η βιοχημική αλλοίωση και το στρες που συνοδεύει το σύγχρονο περιβάλλον είναι οι βασικοί υπαίτιοι πίσω από την έκρηξη των αυτοάνοσων νοσημάτων. Πηγή: healthpress.gr

By Αρθρογραφία 0 Comments περισσότερα...
22 Μαρ

Αυτοάνοση Αιμολυτική Αναιμία

Αυτοάνοση Αιμολυτική Αναιμία καλείται η αναιμία που προκαλείται από την καταστροφή των ερυθρών αιμοσφαιρίων (αιμόλυση), λόγω παρουσίας στο αίμα αντισωμάτων ειδικών για αυτόν τον τύπο κυττάρων. Η Αυτοάνοση Αιμολυτική Αναιμία στο ένα τέταρτο των ασθενών οφείλεται σε πρωτοπαθή δια­ταραχή του ανοσολογικού συστήματος και ονομάζεται ιδιοπαθής, ενώ στα δύο τρίτα των ασθε­νών είναι συνοδό κλινικό σύμπτωμα μίας άλλης νόσου, όπως του Συστηματικού Ερυθηματώδους Λύκου, και ονομάζεται δευτεροπαθής. Τέλος, σε ένα μικρό ποσοστό προκαλείται από τη λήψη διαφόρων φαρμάκων. Αιτία Τα αυτοαντισώματα που στρέφονται κατά των ερυθρών αιμοσφαιρίων μπορούν να δράσουν σε υψηλή θερμοκρασία (Αυτοάνοση Αιμολυτική Αναιμία θερμού τύπου), στο κρύο (Αυτοάνοση Αιμολυτική Αναιμία ψυχρού τύπου) ή ανεξάρτητα από αυτή (Αυτοάνοση Αιμολυτική Αναιμία μι­κτού τύπου). Η Αυτοάνοση Αιμολυτική Αναιμία θερμού τύπου είναι η πιο κοινή μορφή αυτής της αναιμίας και ευθύνεται για την πλειονότητα των περιπτώσεων αυτοάνοσης αιμόλυσης. Το αυτοαντίσωμα που την προκαλεί ανήκει στις ανοσοσφαιρίνες τύπου IgG. Όταν τα αντιερυθροκυτταρικά αντισώ­ματα βρεθούν αρκετά κοντά μεταξύ τους πάνω στην επιφάνεια του ερυθροκυττάρου, τότε ενεργοποιούν μια ομάδα πρωτεϊνών που λέγεται συμπλήρωμα. Η ενεργοποίηση αυτή μπορεί να οδηγήσει, είτε σε κατα­στροφή του ερυθροκυττάρου είτε επηρεάζει το σχήμα του, το οποίο από αμφίκοιλο μετα­τρέπεται σε σφαιρικό (σφαιροκύτταρο). Τα σφαιροκύτταρα όμως δεν αποδίδουν λειτουργικά, αφού δε διαθέτουν ούτε την ελαστικότητα των ερυθροκυττάρων, ώστε να μπορούν να διέρχονται μέσα από μικρά σε διάμετρο αγγεία, ούτε την ανθεκτικότητα τους, ώστε να ανταποκρίνονται στις αλλαγές του περιβάλλοντος χώρου, όπως η θερμο­κρασία και η χημική σύσταση, με αποτέλε­σμα και αυτά γρήγορα να καταστρέφονται. Συμπτώματα Οι ασθενείς που πάσχουν από Αυτοάνοση Αιμολυτική Αναιμία συνήθως εμφανίζουν τα ακόλουθα συμπτώματα : κόπωση και αίσθηση αδυναμίας ωχρότητα δέρματος αίσθημα παλμών (αίσθημα φτερουγίσματος στην περιοχή του θώρακα) ταχυκαρδία ίκτερο, δηλαδή κιτρίνισμα του δέρματος και της κόρης των ματιών ήπια διόγκωση του σπληνός λόγω της υπερλειτουργίας του, αφού εκεί πραγματοποιείται η καταστροφή των ερυθροκυττάρων χολόλιθους, οι οποίοι προκαλούνται από τη συσσώρευση της χολερυθρίνης στη χοληδόχο κύστη, ουσίας που προέρχεται από την αποδόμηση των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Διάγνωση και εξέλιξη της Αυτοάνοσης Αιμολυτική Αναιμία θερμού τύπου Η διάγνωση της Αυτοάνοσης Αιμολυτικής Αναιμίας θερμού τύπου τίθεται με τη δοκιμασία της άμεσης Coombs. Με αυτή την εξέταση ανιχνεύονται τα αυτοαντισώματα στην επιφάνεια των ερυθροκυττάρων του ασθενούς. Επειδή, όμως, σε μεγάλο ποσοστό αυτών των ασθενών τα αυτοαντισώματα μπορούν να κυκλοφορούν και ελεύθερα στο αίμα τους, δηλαδή μη συνδεδε­μένα με τα ερυθρά αιμοσφαίρια, για να γίνει αντιληπτή η παρουσία τους, χρησιμοποιείται η έμμεση δοκιμασία Coombs. Η κλινική πορεία των ασθενών με Αυτοάνοση Αιμολυτική Αναιμία θερμού τύπου είναι ποικιλό­μορφη και μπορεί να κυμαίνεται από αργή και ήπια έως ταχύτατη, οπότε αντίστοιχα θα εκδη­λώνεται ήπια αιμόλυση ή βαριά αναιμία λόγω της εκτεταμένης και μαζικής καταστροφής των ερυθροκυττάρων. Η βαρύτητα της νόσου εξαρτάται από την ποσότητα του συνδεδεμέ­νου αυτοαντισώματος στα ερυθροκύτταρα, την ποιότητα της σύνδεσης του με το ερυθροκύτταρο, καθώς και τη δυνατότητα του να ενεργο­ποιεί το συμπλήρωμα. Θεραπεία της Αυτοάνοσης Αιμολυτικής Αναιμίας θερμού τύπου Η θεραπευτική αντιμετώπιση συνίσταται στην καταρχήν διερεύνηση της αιτίας της νόσου και στη χορήγηση κορτικοστεροειδών (κορτιζό­νης) που οδηγούν σε ύφεση των συμπτωμά­των σε μεγάλο ποσοστό ασθενών. Σε περί­πτωση αποτυχίας της θεραπείας με κορτικο­στεροειδή ενδείκνυται η αφαίρεση του σπλήνα (σπληνεκτομή). Τα ανοσοκατασταλτικά φάρ­μακα χορηγούνται σε ασθενείς με ανθεκτική νόσο και μπορούν να [...]

By Αρθρογραφία 0 Comments περισσότερα...
22 Μαρ

Συκώτι: Όλα όσα πρέπει να γνωρίζουμε για τις παθήσεις του

Το ήπαρ ή συκώτι είναι ο μεγαλύτερος αδένας του ανθρωπίνου σώματος με εξωκρινή και ενδοκρινή μοίρα. Πρόκειται για το χημικό εργοστάσιο του σώματος. Βρίσκεται κάτω από το δεξιό θόλο του διαφράγματος. Έχει βάρος 1200-1600 γραμμάρια (το 2,5% του συνολικού βάρους του ανθρωπίνου σώματος). Αποτελείται από 4 λοβούς (δεξιός, αριστερός, τετράπλευρος, κερκοφόρος). Η λειτουργική ανατομία του βασίζεται στην διάκριση σε λειτουργικά αυτόνομες δομές, τα 8 ηπατικά τμήματα, τα οποία εμφανίζουν αυτοτελή αρτηριακή και πυλαία αγγειακή παροχή και χοληφόρο παροχέτευση. Ποια στοιχεία συστήνουν το ήπαρ; Το ήπαρ είναι αγγειοβριθές όργανο (δέχεται 1500 ml αίματος/ min). Η ανατομική του θέση παρεμβάλλει το ήπαρ ανάμεσα σε 2 αγγειακά δίκτυα, της σπλαχνικής και της συστηματικής κυκλοφορίας που καταλήγουν σε κοινή αγγειακή κοίτη, τα ηπατικά κολποειδή. Η αιμάτωση είναι διμερής και διακρίνεται στην θρεπτική (ηπατική αρτηρία-κύρια πηγή οξυγόνωσης) και στην λειτουργική (πυλαία φλέβα). Η πυλαία φλέβα παρέχει το 80% της αιμάτωσης του ήπατος και το 40% της οξυγόνωσής του. Η απαγωγός κυκλοφορία του αίματος γίνεται με τις 3 ηπατικές φλέβες (δεξιά, μέση και αριστερή) που εκβάλλουν στην κάτω κοίλη φλέβα. Ο κερκοφόρος λοβός του ήπατος αποτελεί εξαίρεση καθώς η παροχέτευση του γίνεται μέσω των αυτόνομων φλεβών του, που εκβάλλουν απευθείας στην κάτω κοίλη φλέβα. Η εκφορητική οδός του ήπατος διακρίνεται σε ενδοηπατική και εξωηπατική μοίρα. Η ενδοηπατική μοίρα αποτελείται από τα χοληφόρα τριχοειδή και από τους περιλόβιους και μεσολόβιους χοληφόρους πόρους. Η εξωηπατική μοίρα αποτελείται από τον κοινό ηπατικό πόρο, τον κυστικό πόρο, από την χοληδόχο κύστη και τον χοληδόχο πόρο. Το ηπατικό λόβιο αποτελεί την ανατομική και λειτουργική μονάδα του ήπατος. Πρόκειται για πολυγωνική, συνήθως εξάγωνη, μάζα ηπατικού ιστού, διαμέτρου 1 mm. Ποιες είναι οι λειτουργίες του ήπατος; Οι λειτουργίες του ήπατος αφορούν την παραγωγή και εναπόθεση ενέργειας (μεταβολισμός γλυκόζης-γλυκογόνου, αμινοξέων, λιπών), την αδρανοποίηση και απομάκρυνση ουσιών (αμμωνίας, χολερυθρίνης, χοληστερίνης), την πέψη των τροφών (χολικά οξέα-άλατα), το μεταβολισμό και απέκκριση τοξικών ουσιών, αιθυλικής αλκοόλης, ορμονών και φαρμάκων, την παραγωγή ουσιών (λευκωματίνες, παράγοντες πήξεως), την αποθήκευση ουσιών (σίδηρος, χαλκός, βιταμίνες), την ανοσιακή απάντηση (χυμική, κυτταρική), την αιμοποίηση, την αιμόσταση και την οξεοβασική ισορροπία. Η παραγωγή και έκκριση χολής βοηθά στην πέψη των τροφών και στην απομάκρυνση τοξικών ουσιών. Το ήπαρ καταβολίζει τα περισσότερα φάρμακα. Για να απεκκριθούν τα φάρμακα στην χολή ή στο νεφρό πρέπει να είναι υδροδιαλυτά. Τα περισσότερα φάρμακα είναι λιποδιαλυτά και ο ηπατικός μεταβολισμός τους τα καθιστά υδροδιαλυτά. Κάθε φάρμακο μπορεί να παρουσιάσει δυνητικά ηπατοτοξικότητα, που κλινικώς συχνά δε μπορεί να διαφοροδιαγνωσθεί εύκολα από ηπατοπάθειες άλλης αιτιολογίας. H συχνότερη μορφή φαρμακευτικής ηπατοτοξικότητας οφείλεται σε ιδιοσυγκρασιακή αντίδραση. Εκδηλώνεται σε λίγα σχετικώς άτομα, που παρουσιάζουν γενετικώς καθορισμένη, ευαισθησία σε κάποιον από τους μεταβολίτες του φαρμάκου. H ηπατοτοξικότητα αυτή είναι απρόβλεπτη, δεν εξαρτάται από τη δόση του φαρμάκου, ενώ είναι αδύνατος ο έλεγχος ή η αναπαραγωγή της σε ζώα- μοντέλα. H συνέχιση της χορήγησης του φαρμάκου σε περιπτώσεις οξείας ηπατοκυτταρικής βλάβης εκθέτει τον ασθενή στον κίνδυνο ανάπτυξης κεραυνοβόλου ηπατίτιδας ή χρόνιας ηπατίτιδας. Οι παθήσεις του ήπατος   Οι ηπατικές παθήσεις (κλινικο-παθολογοανατομική έκφραση) είναι: • Οξεία και χρόνια ηπατίτιδα • Οξεία και χρόνια χολόσταση • Λίπωση (μικρο- και μεγαλο-φυσαλιδώδης) • Ίνωση-κίρρωση • Απόφραξη ηπατικών φλεβών ή πυλαίας • Καλοήθη και κακοήθη νεοπλάσματα. Ο συνήθης εργαστηριακός έλεγχος [...]

By Αρθρογραφία 0 Comments περισσότερα...